На сённяшні дзень адным з самых дыскусійных пытанняў лінгвістыкі застаецца пытанне суаднесенасці думкі і рэальнасці. І хоць часта можна пачуць, што мова – гэта інструмент для камунікацыі, сёння ёсць нямала даследаванняў, якія сведчаць пра тое, што мова – значана больш, чым канал, праз які мы транслюем свае думкі.
Усё робіцца яшчэ больш складаным, калі мы пачынаем разважаць пра мову і ідэнтычнасць, дзе гендарны складнік грае не апошнюю ролю. Як паважаць адно адное ў мове і як супрацьстаяць вербальнаму гвалту? Якія стратэгіі пераадолення сексізму існуюць і чаму тое, што пасуе для беларускай не пасуе для англійскай? Ці бываюць мужчынскія і жаночыя мовы, гаворкі, тэксты? І ці можна даць адназначныя адказы?
Пра лектарку:
Вольга Гапеева (Volha Hapeyeva) – беларуская паэтка, перакладчыца, мыслярка, лінгвістка. Кандыдат навук, дацэнт. Сярод навуковых інтарэсаў – філасофія мовы, перакладазнаўства, сацыялогія цела (цялесныя практыкі), гендарная праблематыка ў культуры і літаратуры. Мае больш за 40 навуковых публікацый, суаўтарка манаграфіі “Gender in Language, Speech and Dialect. Belarusian Experience” (2017).
Аўтарка кніг “Граматыка снегу”, “Няголены ранак”, “Прысак і пожня”, “Сумны суп”, “(в)ядомыя гісторыі” і інш. Творы Вольгі Гапеевай перакладзеныя на больш як 10 моваў свету, вершы друкаваліся ў ЗША, Грузіі, Аўстрыі, Нямеччыне і інш. Стыпендыятка міжнародных праграм для пісьменнікаў і перакладчыкаў (Аўстрыя, Нямеччына, Латвія, Швейцарыя), удзельніца шматлікіх міжнародных канферэнцый і літаратурных фестываляў (Славенія, Германія, Чэхія, Швейцарыя, Польшча і інш.).